ပထမဆံုးရင္ခုန္သံေလးပါေနာ္

သူတတိယႏွစ္တက္ဖို့ေက်ာင္းမၿပန္မီသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မိတ္ဆက္ေပးလို့
စေတြ့ခဲ့ၾကတာပါ။ေတြ.ေတြ.ခ်င္းရင္မခုန္မိတာအမွန္ပါ။
က်ြန္မကအေ၀းကလူကိုခ်စ္ဖို့ဘယ္တုန္းကမွစဥ္းစားခဲ့သူမဟုတ္ပါ။
ေရၿခားေၿမၿခားကေနလြမ္းေနရတာ၊ဘယ္အခ်ိန္ကိုယ့္မ်က္ကြယ္မွာသစၥာေဖါက္
သြားမလဲေတြးပူပန္ရတာေတြကိုမခံစားႏိုင္ပါ။
က်ြန္မခ်စ္သူဟာက်ြန္မနဲ့တေၿမထဲတေရထဲမွာရိွတဲ့သူၿဖစ္ရမယ္လို့သတ္မွတ္ထား
တာေၾကာင့္သူ့့.မွာၿငင္းပယ္စရာမရွိေပမဲ့က်ြန္မရဲ့သတ္မွတ္ခ်က္ေဘာင္မ၀င္တဲ့သူ့.
ကိုစိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။
သူကေတာ့ေတြ.ေတြ.ခ်င္းရင္ခုန္သြားပံုရပါတယ္။
တပတ္တခါစာမွန္မွန္ေရးသလိုဖုန္းလည္းမၾကာခဏဆက္တတ္ပါတယ္။
သူ့စာေတြကိုက်ြန္မအေရးမထားခဲ့ပါဘူး၊
သူ့ဖုန္းကိုလည္းေၿပာခ်င္မွေၿပာတာပါ။က်ြန္မသူ့ကိုမေရြးခ်ယ္ႏိုင္ေၾကာင္းၿပတ္ၿပတ္
သားသားေၿပာေပမဲ့သူလက္မေလ်ွာ့ပါဘူး။
တတိယႏွစ္ၿပီးေတာ့သူရန္ကုန္ကိုခဏၿပန္လာပါတယ္။
ေက်ာင္းမၿပန္မီတရက္ညေနခင္းမွာႏွင္းဆီပန္းေတြတေပြ့ၾကီးနဲ့လာႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္။
က်ြန္မသူ့ကိုစိတ္မ၀င္စားလည္းသူကေတာ့ဆက္ခ်စ္ေနမွာဘဲလို့ေၿပာပါတယ္။
ဆက္ၿပီးသံေယာဇဥ္ေတြတြယ္ၿပီးမခံစားေစခ်င္တာေၾကာင့္အၿပတ္ၿငင္းဖို့သူ့မ်က္ႏွာကို
ၿဖတ္ကနဲၾကည့္လိုက္စဥ္သူ့ရဲ့ေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့မ်က္၀န္းညိဳညိဳေတြနဲ့ခဏေလး
ဆံုလိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ...
က်ြန္မရင္ခုန္မိပါတယ္။
ၿငင္းပယ္တဲ့စကားကိုေၿပာရမဲ့အစားကေယာင္ကတန္းနဲ့စဥ္းစားပါရေစလို့ဘာလို့
မ်ားေၿပာမိသလဲကိုယ့္ကိုကိုယ္နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
သူေက်ာင္းၿပန္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့သူ့မ်က္၀န္းညိဳေတြြကိုခဏခဏသတိရ
ေနမိပါတယ္။အေ၀းကစာေတြေမ်ွာ္တတ္လာပါၿပီ။
သူဆက္လာမဲ့ဖုန္းသံကိုလည္းေမ်ွာ္လင့္တၾကီးေစာင့္ေနတတ္ပါၿပီ။
မိုးေတြညိဳ့ရင္လည္းလြမ္းသလိုလိုေဆြးသလိုလိုၿဖစ္ေနတတ္ပါၿပီ။
အခ်စ္ဆိုတာေ၀းတာနီးတာနဲ့မဆိုင္သလိုသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ့ေဘာင္ခတ္သတ္မွတ္
လို့မရဘူးဆိုတာက်ြန္မနားလည္လိုက္ပါတယ္။
မခ်စ္ဖို့ဦးေႏွာက္ကၿငင္းပယ္ေနခ်ိန္မွာဘဲအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာႏွလံုးသားထဲမွာ
ေနရာယူၿပီးၿဖစ္ေနပါတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့က်ြန္မသူ့ကိုခ်စ္ေနမိၿပီဆိုတာပါဘဲ။

ေရးေနက်မဟုတ္တဲ့အခ်စ္အေၾကာင္းကိုညီမေလးblackroze တက္ဂ္ထားလို့
ၾကိဳးစားေရးလိုက္ပါတယ္။
ဘ၀အေမာေတြၾကားမွာရင့္က်က္မွဳနဲ့အရြယ္ေၾကာင့္ရင္မခုန္ႏိုင္ေတာ့ေပမဲ့
ပထမဆံုးရင္ခုန္တာေလးကိုေတာ့စဥ္းစားမိတိုင္းေႏြးေထြးေနဆဲပါ။