Wednesday, June 9, 2010

သံေယာဇဥ္တစ္မွ်င္ၾကိဳးရယ္ေၾကာင့္(ဒုတိယပိုင္း)

၁ပတ္၂ပတ္ေနရင္ၿပန္ပို့မယ္စိတ္ကူးထားေပမဲ့တကယ္တမ္းက်ေတာ့တေန့တၿခား
၀တုတ္ၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းလာတဲ့ေရႊလံုးေလးကိုသံေယာဇဥ္တြယ္ၿပီးၿပန္မပို့ရက္ဘဲ
အိမ္မွာေခၚထားတာ၁လၾကာခဲ့ပါၿပီ။
ေရႊလံုးကိုအိမ္ထဲမွာခိုးေမြးထားရေကာင္းမလားစဥ္းစားေနမိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့က်ြန္မဆီကိုတၿခားၿမိဳ့မွာရက္တိုသင္တန္းတစ္ခုတက္ဖို့အမိန့္စာ၀င္လာပါတယ္။
သင္တန္းကတစ္ပတ္ၾကာမွာမို့က်ြန္မရဲ့စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြလန့္ႏိုးလာၿပီး
လက္ေတြ့ဘ၀ထဲၿပန္ေရာက္လာပါၿပီ။
က်ြန္မအလုပ္ဟာတခါတရံခရီးထြက္ရတတ္တာမို့ေရႊလံုးကိုေရရွည္ေမြးဖို့မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။
သူ့တစ္ေကာင္ထဲအိမ္ထဲမွာပိတ္ထားခဲ့ဖို့လည္းမၿဖစ္ႏိုင္ပါ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာေဘးအိမ္မွာအလုပ္လာလုပ္တဲ့အမဲမၾကီးကေရႊလံုးကိုေတြ့သြားၿပီး
ေတာင္းပါတယ္။
သူ့သမီးေလးကေၾကာင္အလြန္ခ်စ္ေၾကာင္း၊ေၾကာင္ေမြးခ်င္လို့ပူစာေနတာၾကာၿပီ
ဆိုတဲ့အေၾကာင္းခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ့ေသေသခ်ာခ်ာေမြးမွာၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။
က်ြန္မကလည္းေရႊလံုးကိုကိုယ္တိုင္မေမြးႏိုင္ရင္ေတာင္သူ့ကိုၾကင္ၾကင္နာနာနဲ့ေမြးမဲ့သူကိုဘဲေပးခ်င္တာမို့အမဲမၾကီးမိသားစုကိုေပးဖို့ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါတယ္။
ခရီးမထြက္ခင္တစ္ရက္အလိုမွာကတ္ပံုးထဲကိုေရႊလံုးေလးထည့္၊သူ့ေၾကာင္စာထုတ္ေတြႏြားႏို့ဗူးေတြနဲ့အတူအမဲမၾကီးကိုေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးနဲ့က်ြန္မကိုၾကည့္ရင္းတေညာင္ေညာင္ေအာ္ရင္းပါသြားတဲ့ေရႊလံုး
ကိုၿမင္ေယာင္ရင္းတစ္ေန့လံုးစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနမိပါတယ္။
အလုပ္မွာလည္းစိတ္မပါ၊အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ့ပါ။
အလုပ္ကၿပန္ေရာက္ေတာ့အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ့ေရႊလံုးကိုရွာေနမိပါတယ္။
ေရြလံုးေလးဟိုေခ်ာင္ကထြက္လာသလိုလို၊ကိုယ့္အနားမွာဘဲရွိေနသလိုလို၊သူ့ေအာ္သံ
ံၾကားမိသလိုလိုနဲ့ပါ။
တစ္ပတ္အၾကာခရီးကၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအမဲမၾကီးကိုေရႊလံုးအေၾကာင္းေမး
ရပါတယ္။
အလြန္ေဆာ့ေၾကာင္း၊ကတ္ပံုးထဲမွာမေနေတာ့ေၾကာင္း၊ညမွာသူ့သမီးနဲ့အတူေစာင္ၿခံဳထဲမွာအိပ္ေၾကာင္း၊သူ့သမီးကအလြန္ခ်စ္ေၾကာင္းေၿပာၿပပါတယ္။
ေရႊလံုးတစ္ေကာင္သူ့သခင္သစ္ေတြကသူ့ကိုခ်စ္ၿပီးအဆင္ေၿပေနတယ္တယ္ဆိုတာ
သိရေတာ့၀မ္းသာရပါတယ္။
မၿမင္ရတဲ့သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလးေတြဟာေသးငယ္ေပမဲ့ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖဲြ့မိၿပီဆိုရင္
ၿဖတ္ရခက္တတ္ပါတယ္။
ကိုယ္ကိုတိုင္ကကိုယ့္အိမ္မွာမေနႏိုင္ဘဲသူမ်ားႏိုင္ငံမွာေခတၱေနေနရတဲ့ကမ္းနားသစ္ပင္ဘ၀မ်ိဳးမို့မင္းကိုလံုၿခံဳေႏြးေထြးတဲ့အိ္မ္မွာအတည္တက်ေနႏိုင္ေအာင္
ေပးလိုက္ရတာခြင့္လႊတ္ပါလို့သာေတာင္းပန္မိပါေတာ့တယ္။

Thursday, June 3, 2010

သံေယာဇဥ္တမ်ွွင္ၾကိဳးရယ္ေၾကာင့္

ကြ်န္မေနတဲ့၄ထပ္တိုက္ေအာက္ေၿခမွာဂလိုင္ၾကီးတစ္ခုရိွပါတယ္။
အဲဒီဂလိုင္ၾကီးထဲမွာအေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ေၾကာင္ေလးေတြအေၾကာင္း
ပိုစ့္တခုမွာေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
အလြန္ေအးတဲ့ေဆာင္းဦးေပါက္ေန့တေန့ၿဖစ္ပါတယ္။
ေန့လည္ထမင္းစားအၿပန္မွာေၾကာင္ေပါက္စေအာ္သံေတြၾကားေနရတာေၾကာင့္
ဂလိုင္ၾကီးကိုသြားၾကည့္မိပါတယ္။
မ်က္စိပြင့္ကာစရက္သားေလာက္သာရွိေသးတဲ့ေၾကာင္ကေလး၂ေကာင္
ဂလိုင္ေပါက္ကေနေၿမာင္းထဲကိုၿပဳတ္က်ေနတာပါ။
သူတို့အေမေၾကာင္မၾကီးလည္းဘယ္ေရာက္ေနလဲမသိပါ။
အေမကိုလိုက္ရွာရင္းမၿမင္မစမ္းဟိုတိုးဒီတိုးသြားရင္းၿပဳတ္က်တာထင္ပါတယ္။
ေၾကာင္ေလးေတြဟာအေလ့က်ေပါက္တာဆိုေပမဲ့အေမြးပြပြ၊မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းနဲ့
မ်က္ႏွာေပါက္လွပါတယ္။
တကိုယ္လံုးမီးခိုးေရာင္နဲ့ႏွာၾကားအၿဖဴေလးကအမေလးပါ။အနက္မွာအ၀ါၾကားေလးက
အထီးေလးပါ။အထီးေလးကမ်က္ႏွာတၿခမ္းနဲ့မ်က္လံုးတဖက္ကေယာင္ကိုင္းေနၿပီး
သန္သန္စြမ္းစြမ္းရွိပံုမရပါ။
ကြ်န္မအိမ္ေပၚၿပန္တက္ကတ္ထူပံုးၿပားၿပားေပၚအ၀တ္ခင္းၿပီးယူလာပါတယ္။
ေၾကာင္ေလး၂ေကာင္အ၀တ္နဲ့ေထြးကတ္ပံုးၿပားထဲထည့္ဂလိုင္အတြင္းထဲထိထိုးထည့္
ထားခဲ့ပါတယ္။
ညေနအလုပ္ကၿပန္လာေတာ့ဘာသံမွမၾကားရေတာ့ပါ။
ညစာခ်က္ၿပဳတ္ရင္းသူတို့အေမၾကီးၿပန္လာလို့အဆင္ေၿပသြားၿပီထင္ရဲ့ဆိုၿပီး
က်ြန္မလည္းသူတို့ကိုေမ့သြားပါတယ္။
ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ကစၿပီးေၾကာင္ေအာ္သံေတြၾကားရၿပန္ပါတယ္။
မနက္မိုးလင္းလင္းခ်င္းဂလိုင္ေပါက္ကိုသြားၾကည့္ေတာ့ကတ္ပံုးကတၿခား
ေၾကာင္ေလးေတြကတၿခားပါ။
ဂလိုင္ေပါက္၀မွာေတာ့ေၾကာင္ထီးေလးကေသေနရွာပါၿပီ။
ေၾကာင္မေလးကေတာ့ဟိုတိုးဒီတိုးနဲ့ေၿမာင္းထဲကိုၿပဳတ္က်လုဆဲဆဲပါ။
အေအးဒဏ္ေၾကာင့္တကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါတယ္။
သူတို့အေမေၾကာင္မၾကီးညကလဲၿပန္လာပံုမရပါ။
အစာရွာရင္းတေနရာမွာေသရွာၿပီ ထင္ပါတယ္။အသက္ရွင္ေနလို့ကေတာ့
ႏို့မခဲြေသးတဲ့သူ့ကေလးေတြဆီမေရာက္ေရာက္ေအာင္ၿပန္လာမွာပါ။
ဒီတိုင္းထားခဲ့လို့ကေတာ့ေၾကာင္မေလးအစာၿပတ္အေအးပတ္ၿပီးေသမွာပါ။
ေမြးဖို့ကက်ြန္မတို့တိုက္ခန္းစည္းကမ္းအရအိမ္ေမြးတိရိစၧာန္ေမြးခြင့္မရွိပါ။
ေၾကာင္ေပါက္စေသးေသးေလးခိုးေမြးရင္ၿဖစ္ေပမဲ့က်ြန္မသံေယာဇဥ္နဲ့ခံစားရမွာ
ေၾကာက္ေနမိပါတယ္။
က်ြန္မငယ္ငယ္ကေခြးေတြေၾကာင္ေတြကအစယုန္ေတြငွက္ေတြအထိေမြးဖူးပါတယ္။
သူတို့ေနမေကာင္းရင္ေသသြားရင္ေၾကကဲြခံစားရလြန္းလို့ဘယ္ေခြးဘယ္ေၾကာင္
ဘာအေကာင္မွမေမြးေတာ့တာၾကာပါၿပီ။
ေၾကာင္မေလးကိုဒီအတိုင္းထားခဲ့ရနိုးနိုးေခၚလာရေကာင္းႏိုးႏိုးနဲ့ဒိြဟၿဖစ္ေနပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့အိမ္ကိုေခၚလာၿပီးတစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ေမြးထားၿပီးထူထူေထာင္ေထာင္ၿဖစ္
လာရင္ဂလိုင္ေပါက္တဲၿပန္ထားမယ္ဆိုၿပီးေၾကာင္ေလးကိုေခၚလာမိပါေတာ့တယ္။
အေမြးပြပြလံုးလံုးေလးမို့ေရႊလံုးလို့နာမည္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေခၚသာလာတယ္ႏို့မခဲြေသးတဲ့ေၾကာင္ေပါက္စကိုဘယ္လိုၿပဳစုရလဲက်ြန္မမသိပါ။
ႏြားႏို့ကိုမွင္စုတ္တံေလးနဲ့တိုက္ၾကည့္ေတာ့သူမေသာက္တတ္ပါ။
ခြက္ေလးထဲထည့္တိုက္ေတာ့ေသာက္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့တကိုယ္လံုးခြက္ထဲ၀င္ေသာက္
တာေၾကာင့္မ်က္ႏွာေတြေရာေၿခေထာက္လက္ေတြေရာေပပြကုန္လို့သန့္ရွင္းေရး
လုပ္ေပးရၿပန္ပါတယ္။
ေၾကာင္ေပါက္စစားတဲ့ေၾကာင္စာေပ်ာ့ေပ်ာ့အထုတ္ေလးေစ်းမွာေၿပး၀ယ္ၿပီး
ေက်ြးၾကည့္ေတာ့သူေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္ပါတယ္။
သူ့ကိုအ၀တ္ေလွ်ာ္တဲ့ဇလံုထဲမွာအ၀တ္ထူထူခင္းၿပီးအိပ္ဖို့လုပ္ထားေပးေပမဲ့
သူကလူနားမွာဘဲေနခ်င္ပါတယ္။
ညဘက္အိပ္ဖို့ထည့္ထားရင္ေအာ္မဆံုးပါ။ေအာ္ရတာေမာမွအိပ္ပါတယ္။
ေန့ဘက္ဇလံုထဲကထုတ္ထားေတာ့လည္းေၿခၾကိဳေၿခၾကားဟို၀င္ဒီ၀င္မို့သူ့ကို
တက္မနင္းမိေအာင္မနဲေရွာင္ေနရပါတယ္။
က်ြန္မဟင္းခ်က္ေနရင္ေၿခဖမိုးေပၚကုတ္ကပ္တက္ထိုင္ေနတတ္ပါတယ္။
ေန့လည္ခဏတၿဖဳတ္အိပ္မယ္ၾကံရင္ကုတင္ေဘးမွာနားၿငီးေလာက္ေအာင္
တေညာင္ေညာင္ေအာ္ေနတာမို့ေပြ့ခ်ီၿပီးရင္ခြင္ထဲထည့္ထားေတာ့မွမမက
ေၾကနပ္ၿပီးတဂူးဂူးၿမည္ရင္းလူေပၚမွာဇိမ္နဲ့အိပ္ပါတယ္။

ဒုတိယပိုင္းဆက္ပါအုန္းမယ္။