Wednesday, December 29, 2010

ေမြးေမ..သူမသနားတာေၾကာင့္

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကအလုပ္အတူလုပ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းမီးဖြားလို့ေဆးရံုမွာသတင္းသြားေမးပါတယ္။
မိခင္ေရာခေလးပါက်န္းမာေပမဲ့လမေစ့ဘဲေမြးလို့ခေလးကိုေမြးကင္းစခေလးေဆာင္မွာ
ေခတၱထားပါတယ္။
ခေလးၾကည့္သြားပါအုန္းဆိုလို့ေမြးကင္းစခေလးေဆာင္ကိုသူငယ္ခ်င္းနဲ့အတူသြားၾကည့္ပါတယ္။
အေႏြးေပးထားတဲ့အခန္းမွာပုခက္ေသးေသးေလးေတြထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္တဲ့ခေလးက
အိပ္ေပ်ာ္၊ငိုတဲ့ခေလးကငို၊လူ့ေလာကထဲေရာက္ခါစသူတို့ေလးေတြၾကည့္ရတာၿငိမ္းခ်မ္း
ၿပီးအၿပစ္ကင္းလိုက္တာ...
ခပ္လွမ္းလွမ္းကမွန္ခန္းေထာင့္တစ္ေနရာမွာေတာ့ေဆးသြင္းပိုက္ေတြြတန္းလန္းနဲ့
ခေလးေလး၊ပုခက္တြင္းအႏွီးထုတ္ထဲကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိေတာ့.....
အလို..ဘုရားဘုရား..ဘယ္လိုမ်ားၿဖစ္ရတာပါလိမ့္..လို့အလန့္တၾကားေရရြတ္မိပါတယ္။
ခေလးဟာႏွာေခါင္းနဲ့ပါးစပ္၊ႏွဳတ္ခမ္းဘာမွမရွိ၊ေဟာက္ပက္ၾကီးပါ။အေခါင္းေပါက္က
လွမ္းၿမင္ေနရတဲ့လ်ွာကလည္းတပိုင္းၿပတ္ေနပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းရဲ့အမသူနာၿပဳဆရာမကိုေမးၾကည့္ေတာ့ခေလးကိုေမြးၿပီးေတာထဲမွာ
ၿပစ္ထားခဲ့တာ။အေကာင္ကိုက္သြားတာ၊ဘာေကာင္လည္းမသိပါ။ေတာေခြးေတြၿဖစ္မယ္ထင္တယ္ေၿပာပါတယ္။
အႏွီးထုတ္ထဲမွာေသြးအလူးလူးနဲ့မေသမရွင္ၿဖစ္ေနတဲ့ခေလးကိုရြာကလူေတြေတာထဲမွာေတြ့လို့နယ္ေဆးရံုကိုေခၚလာၿပီးအဲဒီကမွၿမိဳ့ေဆးရံုကိုပို့လိုက္တာလို့ေၿပာၿပပါတယ္။
ခေလးေလးေသမလားရွင္မလားမသိေပမဲ့ဆရာ၀န္ဆရာမေတြကေတာ့အသက္
တစ္ေခ်ာင္းကယ္ႏိုင္ေအာင္အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားေနၾကတယ္လို့ဆိုပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္နဲ့ဆက္ၿပီးရွင္သန္ေနတာထက္စာရင္ေသသြားတာကမွေကာင္းအုန္းမယ္လို့မွတ္ခ်က္ၿပဳပါတယ္။
က်ြန္မကေတာ့ဘယ္လိုဆုေတာင္းေပးရမွန္းမသိပါ။
ေဆးရံုကၿပန္လာၿပီး၃၊၄ရက္ေလာက္ခေလးေလးကိုမ်က္စိထဲမွာၿမင္ေယာင္ရင္း
စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနမိပါတယ္။
ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြေၾကာင့္၀မ္းကလြယ္ၿပီးေမြးခဲ့ရတဲ့ကိုယ့္ရင္ေသြးကို
ရက္ရက္စက္စက္စြန့္ၿပစ္ရတာလည္းစဥ္းစားေနမိပါတယ္။
ေမြးၿပီးလူေတြရွိတဲ့ရြာအနီးမွာ၊မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ၊ဘုရားေက်ာင္းအနီးမွာစြန့္ၿပစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဒီလိုအၿဖစ္ဆိုးနဲ့ၾကံဳရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒီခေလးအသက္ရွင္ခဲ့ရင္ဘယ္မိဘကသူ့ကိုေမြးစားမွာလဲ။
ေမြးစားမဲ့မိဘေတြကလည္းက်န္းမာၿပီးေခ်ာေမာလွပတဲ့ခေလးကိုဘဲေမြးစားခ်င္ၾကမွာပါ။
သူဟာမိဘမဲ့ေဂဟာမွာဘဲဆက္လက္ရွင္သန္ရမွာပါ။
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္မ်က္ႏွာကၾကည့္ေပ်ာ္ရွဳေပ်ာ္ၿဖစ္ေအာင္ၿပဳၿပင္လို့ေရာရမလား၊
ရခဲ့ရင္ေတာင္ေစ်းၾကီးတဲ့ခဲြစိပ္ကုသခကိုဘယ္သူကအကုန္က်ခံလုပ္ေပးမွာလဲ၊
ဒီပံုစံအတိုင္းၾကီးၿပင္းလာရင္မိဘမဲ့ေဂဟာမွာဘ၀တူမိဘမဲ့ခေလးေတြကသူ့ကိုရံြေၾကာက္
ၾကီးၿဖစ္ၿပီးအေပါင္းအသင္းမွလုပ္ပါ့မလား၊
သူ့ရဲ့ဘ၀တေလ်ွာက္လံုးအပါယ္ခံအထည္းက်န္ဘ၀နဲ့ဆက္လက္ရွင္သန္သြားရမဲ့
အေရးေတြးၿပီးစိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိပါတယ္။
ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ရလာတဲ့ခေလးၿဖစ္ၿဖစ္အခက္အခဲေတြဘယ္လိုဘဲရွိရွိ
ေမြးလာတဲ့အၿပစ္ကင္းတဲ့ကိုယ့္ရင္ေသြးကိုစြန့္ၿပစ္ရက္တဲ့သူ၊ဆက္တာ၀န္မယူႏိုင္ရင္
ေတာင္ေတာထဲမွာက်ားစားစား၊ေခြးဆဲြဆဲြၿပစ္ရက္တဲ့ခေလးအေမရဲ့စိတ္ဓါတ္ကိုေတာ့
အံ့ၾသမိပါတယ္။
ရက္စက္ပါေပ့ခေလးအေမရယ္....

6 comments:

  1. စာေလးဖတ္သြားျပီဗ် ကေလးေရွ႕ေရးအတြက္ ရင္ေလးမိတယ္ စြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့ ကေလးအေမကေတာ့ စိတ္ထဲမွာသိျပီး ေနာင္တေတြနဲ႕အတူ ရွင္သန္ေနမယ္ထင္ပါတယ္

    ခင္မင္တဲ့
    seesein

    ReplyDelete
  2. ကေလးေလးရဲ႕ဘဝ အေတာ္ဆိုးတာပဲ။ ဝဋ္ေကၽြး တယ္ၾကီးမားသကိုး။

    ReplyDelete
  3. ေလာကႀကီးမွာ ဒါမ်ဳိးေတြလည္းရွိပါလား၊
    ကေလးေရွ႕ေရးအတြက္ မေဝဖန္ရဲပါဘူး၊
    အေၾကာင္းအက်ဳိးေၾကာင့္ျဖစ္ရတာဆုိေပမဲ့၊ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။

    ReplyDelete
  4. မေရ..ေနေကာင္းရဲ႕လား
    သာယာေအးခ်မ္းပါေစ။

    ReplyDelete
  5. ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ..
    သနားစရာေကာင္းလိုက္တဲ့ကေလးေလးပါလားေနာ္

    ReplyDelete
  6. ျဖစ္ရေလ. . .
    သနားစရာ ဆိုတာထက္ မျဖစ္သင့္တာပဲ။

    ReplyDelete