Monday, May 2, 2011

ၿပည္ေတာ္ၿပန္ခရီး

ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားရွင္
ႏွစ္သစ္မွာအဆင္ေၿပေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေၿမ့ၾကပါေစလို့ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ၿပည္ေတာ္ၿပန္ခရီးၿပီးဆံုးလို့အိမ္အလြမ္းေတြရင္မွာပိုက္လို့ၿပန္ခဲ့ရပါၿပီ။
က်ြန္မရဲ့ၿပည္ေတာ္ၿပန္ခရီးကေတာ့အစစအဆင္ေၿပေခ်ာေမြ့ၿပီးေပ်ာ္စရာမေမ့ႏိုင္စရာပါ။

မတ္လ၇ရက္ေန့မွာ၆ႏွစ္ေက်ာ္ခဲြခြါခဲ့ရတဲ့အမိေၿမကိုအလည္ၿပန္ခဲ့ပါတယ္။
transit၂ခု၊ေလယာဥ္စီးခ်ိန္၁၅နာရီ၊ေလယာဥ္ခေဒၚလာ၂၀၀၀နီးပါးက်တာမို့
စိတ္ရိွတိုင္းအိမ္ကိုအလည္မၿပန္ႏိုင္ခဲ့ပါ။
က်ြန္မေနတဲ့ႏိုင္ငံက၂၉ေယာက္စီးေလယာဥ္အေသးေလးနဲ့ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံ
ဂ်ိဳးဟင္းနက္စ္ဘတ္ၿမိဳ့ကိုမနက္ရနာရီမွာထြက္ခဲ့ပါတယ္။
မနက္၈နာရီ၁၀မိနစ္မွာဂ်ိဳဟင္းနက္စ္ဘတ္ကိုေရာက္ၿပီးစကၤာပူေလေၾကာင္းနဲ့စကၤာပူ
နိဳင္ငံကိုထြက္ခြါဖို့ေစာင့္ရပါတယ္။
ေန့လည္၂နာရီမွေလယာဥ္ထြက္မွာမို့မုန့္စားလိုက္ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ဆိုင္ေတြဟိုၾကည့္
ဒီၾကည့္နဲ့အခ်ိန္ၿဖဳန္းရပါတယ္။
စကၤာပူကိုေလယာဥ္ပ်ံသန္းခ်ိန္၁၀နာရီခဲြၾကာပါတယ္။
ေတာင္အာဖရိကေလယာဥ္မယ္ေတြအၿဖဴေတြေရာအမဲေတြေရာအရပ္ၿမင့္ၿမင့္၊ခႏၱာကိုယ္
ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ပါ။စကၤာပူေလယာဥ္မယ္ေလးေတြကေတာ့ၿဖဴၿဖဴေသးေသး
ပိန္ပိန္ပါးပါးေလးေတြမို့ကိုယ့့္မ်က္စိထဲမွာပိုၾကည့္ေကာင္းေနသလိုပါဘဲ။
ေလယာဥ္ကေတာ္ေတာ္ေခ်ာင္ပါတယ္။၃ေယာက္ခံုတန္းမွာက်ြန္မတစ္ေယာက္ထဲမို့
ေၿခဆန့္ၿပီးလွဲအိပ္လို့ရပါတယ္။ခရီးသြားရင္မအိပ္တတ္တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္သက္ေတာင့္
သက္သာအိပ္ဖို့အေၿခအေနေပးေပမဲ့အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ။ရုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္၊
ဂိမ္းေဆာ့လိုက္နဲ့အာဖရိကစံေတာ္ခ်ိန္၁၂နာရီေလာက္လည္းေရာက္ေရာ
အိပ္ခ်င္လာပါၿပီ။အိပ္ဖို့လည္းၿပင္ေရာစကၤာပူေရာက္ပါၿပီ။
စကၤာပူစံေတာ္ခ်ိန္မနက္၆နာရီပါ။
အခ်ိန္ကြာၿခားမွဳေၾကာင့္မအိပ္လိုက္ရဘဲၾကားထဲမွာတစ္ညေပ်ာက္သြားပါတယ္။
စကၤာပူမွာေတာ့သိပ္မေစာင့္ရပါ။မနက္၉နာရီ၄၅မိနစ္ၿပန္ထြက္ပါတယ္။
သၾကၤန္နီးၿပီမို့ေလယာဥ္တစ္စီးလံုးအၿပည့္ပါ။ႏိုင္ငံၿခားသားအနည္းငယ္ကလဲြလို့
ေလယာဥ္တစ္စီးလံုးခြင့္ၿပန္တဲ့ၿမန္မာေတြခ်ည္းမို့ၿမန္မာစကားသံေတြေ၀စီဆူညံ
ၿပီးအားလံုးကႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ပဲြအတြက္တက္ၾကြေပ်ာ္ရြင္ေနၾကပါတယ္။
ေန့လည္၁၂နာရီခြဲေက်ာ္ေက်ာ္မွာအမိေၿမကိုေရာက္ပါတယ္။
ေလယာဥ္ၾကီးၿမန္မာ့ေၿမေပၚ၀ဲၿပီဆိုကထဲကဘုရားပုထိုးေစတီေတြကိုဖူးရပါၿပီ။
က်ြန္မအလုပ္လုပ္တဲ့ႏိုင္ငံကိုစေရာက္ခါစကၿမိဳ့ပတ္လည္ကေတာင္ေတြေပၚမွာ
ေစတီပုထိုးေလးေတြေတြ့ႏိုးႏိုးေယာင္မွားရွာမိပါတယ္။ေနာက္မွဒါငါ့ႏိုင္ငံမွမဟုတ္
တာဆိုတာသတိရၿပီး၀မ္းနည္းပက္လက္ၿဖစ္မိပါတယ္။
ၿမန္မာ့ေၿမကိုေၿခခ်ရပါၿပီ။
လြန္ခဲ့တဲ့၆ႏွစ္ကနဲ့စာရင္အထပ္ၿမင့္အေဆာက္အဦးေတြ၊ကိုယ္ပိုင္တိုက္အၾကီးၾကီးေတြ၊
ခန္းနားထည္၀ါတဲ့စူပါမားကက္ၾကီးေတြ၊ကားေတြပိုမ်ားလာပါတယ္။
ကိုယ့္ေၿမေပၚမွာေၿခခ်ရတာအားရွိလွပါတယ္။ေႏြးေထြးလံုၿခံဳမွဳရွိပါတယ္။
အေၿခအေနအရပ္ရပ္၊အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ဘယ္ေနရာမွာဘဲေနၾကေနၾက
အေ၀းကေနၿပီးအေမ့အိမ္ကငါးပိရည္ေလးကိုအၿမဲတမ္းတမက္ေမာလြမ္းဆြတ္ေနၾက
တာဘဲမဟုတ္ပါလား။

3 comments:

  1. အမ post ကိုဖတ္ျပီး အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ကိုယ္တို႕ကျပန္ရလြယ္လို႕။

    ReplyDelete
  2. အေမ့အိမ္ဟာ နီးနီးနားနားသြားလို ့ရတဲ့ေနရာဆိုရင္ေကာင္းမွာပဲလို ့ မၾကာခဏ ေတြးမိပါတယ္။

    ReplyDelete
  3. ဒီတစ္ခါေရာက္ခဲ႔လုိ႔ေခါင္းစဥ္ေလးကုိသေဘာက်ၿပီးဖတ္ေနမိပါတယ္..
    ေတာင္ၾကီးကေမေမအိမ္ကုိအရမ္းလြမ္းမိတယ္...
    စာကလဲဖတ္လုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ....

    ReplyDelete