Sunday, April 4, 2010

အားနာလိုက္တာ...

ကြ်န္မတို့ၿမန္မာေတြဟာအလြန္အားနာတတ္ၾကသူေတြပါ။တခုခုအကူအညီေတာင္း
ရင္လည္းကူညီႏိုင္တဲ့ကိစၥဆိုရင္မၿငင္းတတ္ဘဲအင္တိုက္အားတိုက္ကူညီေလ့ရွိပါတယ္။
အားနာတတ္တဲ့အားနည္းခ်က္ကိုတစ္ခ်ိဳ့လူေတြကအခြင့္ေကာင္းယူၿပီးအခြင့္အေရးယူ
တာက္ုခံၾကရပါတယ္။က်ြန္မေနတဲ့တိုက္ဟာအခန္းေပါင္း၄၅ခန္းရွိၿပီး၁၅ခန္းကၿမန္မာ၊
က်ဴးဘား၊ဖိလစ္ပိုင္၊တရုတ္နဲ့ဒီႏိုင္ငံကအမဲေတြေနၿပီးက်န္အခန္းေတြကေတာ့အိႏၵိယ၊
ဘဂၤလာေဒ့ခ်္၊ပါကစၥတန္၊နိေပါတို့ကလာတဲ့ကုလားေတြေနၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္က်ြန္မတို့ရဲ့အိမ္နီးခ်င္းေတြဟာကုလားေတြၿဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ့ကယဥ္ေက်းမွဳရွိၿပီးနားလည္သိတတ္ၾကေပမဲ့တခ်ိဳ့ကေတာ့စိတ္ဓာတ္သိမ္ဖ်င္းၿပီး
စီးပိုးၾကပါတယ္။

ၿမန္မာဆရာ၀န္မမလွဟာေအာက္ဆံုးအထပ္မွာေနသူပါ။
တခုေသာည၉နာရီခဲြေလာက္မွာအေပၚဆံုးထပ္ကကုလားမုတ္ဆိတ္တံခါးလာေခါက္
ပါတယ္။သူ့မိန္းမေနမေကာင္းလို့ဆရာ၀န္လာပင့္တာပါ။
ညနက္ေနၿပီမို့လူနာကိုေခၚခဲ့ပါေၿပာေတာ့လံုး၀မထႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းနဲ့သူ့မိန္းမသာတခုခု
ၿဖစ္သြားရင္ခေလး၃ေယာက္နဲ့သူဒုကၡၿဖစ္ေတာ့မယ္ကူညီပါဆိုၿပီးမ်က္ႏွာငယ္နဲ့
ေၿပာေတာ့နဂိုကမွသနားတတ္တဲ့မမလွကေသြးေပါင္ခ်ိန္စက္နဲ့နားက်ပ္ေလးဆဲြၿပီး
အေပၚထပ္ကိုလိုက္သြားပါတယ္။
သူတို့အခန္းေရာက္ေတာ့လံုး၀မထႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့လူနာကအိမ္မွာမရွိပါဘူး။
မမလွကိုခဏထိုင္ပါအံုးဆိုၿပီးလူနာကိုသြားေခၚပါတယ္။လူနာကုလားမက၂ခန္းေက်ာ္
အိမ္ကခေလးခါးထစ္ခြင္ခ်ီၿပီးထြက္လာပါတယ္။ေနမေကာင္းတဲ့ပံုလည္းမရွိ၊
ေရာက္လက္စနဲ့မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးေသြးေပါင္ခ်ိန္၊စမ္းသပ္ၾကည့္ေတာ့လည္းအားလံုးအေကာင္း။
ေအာင့္သက္သက္နဲ့ၿပန္လာၿပီးဒီအေၾကာင္းက်ြန္မတို့ကိုေၿပာၿပပါတယ္။
တကယ္ေနမေကာင္းတဲ့အိမ္နီးခ်င္းကိုလိုက္ၾကည့္ၿပီးကုသေပးရတာအပမ္းမၾကီးေပမဲ့
လူလည္က်တာေတာ့ဘယ္ခံခ်င္ပါ့မလဲေလ။
က်ြန္မတို့လည္းေနာက္တခါေခၚရင္မလိုက္နဲ့လို့ေၿမွာက္ေပးၾကပါတယ္။
ေနာက္၁လေလာက္ေနေတာ့ည၁၀နာရီေလာက္လာေခၚၿပန္ပါတယ္။
ဒီတခါေတာ့မမလွနပ္သြားပါၿပီ။ေသြးေပါင္ခ်ိန္စက္ကို္နယ္ကမိတ္ေဆြယူသြား
ၿပီမို့မရွိေတာ့ေၾကာင္း။နားက်ပ္လည္းေဆးရုံမွာက်န္ခဲ့လို့လိုက္ၾကည့္မေပးနုိင္ေၾကာင္း၊
တၿခားအခန္းကဆရာ၀န္သြားေခၚၾကည့္။မရရင္ေတာ့ေဆးရံုသာေခၚသြားေပေတာ့လို့
ေၿပာလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွက်ြန္မေဘးခန္းကကုလားမနဲ့စကားစပ္မိရင္းမုတ္ဆိတ္တို့
လင္မယားအေၾကာင္းသိရပါတယ္။
မုတ္ဆိတ္ကသူ့ထက္အသက္၂၀ေလာက္ငယ္တဲ့မိန္းမကိုယူထားၿပီးသူ့မိန္းမကို
အင္မတန္အလိုလိုက္ဆိုဘဲ။လင္မယားခဏခဏရန္ၿဖစ္ၿပီးရန္ၿဖစ္ၿပီဆိုရင္သူ့မိန္းမက
ရင္တုန္၊ေသြးတက္၊မူးလဲ၊ေရာဂါၿပၿပီးမူလက်ီလုပ္ေတာ့တာပါ။
မုတ္ဆိတ္တို့လင္မယားအခ်စ္စမ္းပဲြမွာဘုမသိဘမသိနဲ့မမလွၾကီးခံလိုက္ရတာပါ။

အလုပ္လာလုပ္တဲ့ၿမန္မာေတြထဲမွာမိုးေလးဟာအသက္အငယ္ဆံုးပါ။ရုိးၿပီးအလြန္အားနာ
တတ္သူပါ။တေန့မွာသူနဲ့စက္ရံုတစ္ခုထဲအတူအလုပ္လုပ္တဲ့ကုလားမသူ့အိမ္ကိုလာလည္
ပါတယ္။ဒီကုလားမဟာမိုးေလးထက္အရင္ေရာက္ၿပီးလခလည္းမိုးေလးထက္ပိုရသူပါ။
အေတာင္းအရမ္းအေခ်းအငွားထူၿပီးလူလည္က်လို့အလုပ္မွာလည္းနာမည္ၾကီးပါ။
သူမ်ားကားၾကံဳလိုက္ပါရေစဆိုၿပီးလိုက္လာၿပီးကားေပၚေရာက္မွလမ္းမၾကံဳတဲ့ေနရာကို
အတင္းလိုက္ပို့ခိုင္းတတ္သူလည္းၿဖစ္ပါတယ္။
မိုးေလးအခန္းထဲကအ၀တ္ေလ်ွာ္စက္အေဟာင္းေလးၿမင္သြားၿပီးသူ့အ၀တ္ေတြလာ
ေလ်ွာ္ပါရေစသိပ္မမ်ားပါဘူးဆိုပါတယ္။အားနာတတ္တဲ့မိုးေလးကခြင့္ၿပဳလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ေန့မွာၿခင္းၾကီး၂ၿခင္းနဲ့အၿပည့္ေစာင္ေတြအိပ္ရာခင္းေတြပါမက်န္ယူခ်လာတဲ့
ကုလားမကိုၾကည့္ရင္းမိုးေလးမ်က္လံုးၿပဴးေနပါတယ္။
အားနာမွဳရဲ့ေနာက္ဆက္တဲြကေတာ့မိုးေလးရဲ့ေရနဲ့လ်ွပ္စစ္သံုးၿပီး၃ခါေလာက္လွည့္သြား
တဲ့အၿပင္ဆပ္ၿပာမွဳန့္ကုန္သြားတယ္ဆိုလို့ဆပ္ၿပာမွဳန့္ပါစိုက္လိုက္ရပါေသးတယ္။
ေနရာတကာမွာအားနာတတ္တာမေကာင္းေၾကာင္း။မသိတတ္သူကိုေၿဗာင္ေၿပာၿပီး
ၿငင္းသင့္ေၾကာင္း၊၁နာရီေလာက္လက္ခ်ာရုိက္လိုက္ပါတယ္။

သူမ်ားေတြကိုအားမနာဖို့ေၿမွာက္ေပးၿပီးဆရာၾကီးလုပ္တဲ့က်ြန္မအလွည့္ေရာက္လာပါၿပီ။
က်ြန္မနဲ့၃ခန္းေက်ာ္မွာလြန္ခဲ့တဲ့၁လေလာက္ကမွေၿပာင္းလာတဲ့ကုလားမိသားစုရွိ
ပါတယ္။ခေလး၃ေယာက္ပါပါတယ္။လမ္းေတြ့ရင္ႏွဳတ္ဆက္ၿပံဳးၿပရံုကလဲြလို့စကားေတာင္
၃၊၄ခြန္းၿပည့္ေအာင္မေၿပာဘူးပါ။
တေန့မွာသူ့အိမ္ကအိမ္ေဖၚမေလးလႊတ္ၿပီးကုလားမကထီးခဏငွားပါတယ္။
လက္လြယ္တဲ့က်ြန္မငွားလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ရက္မွၿပန္ရပါတယ္။
၂ရက္၃ရက္ေနေတာ့ၾကက္သြန္ၿဖဴလာေခ်းၿပန္ပါတယ္။ဒီမွာၾကက္သြန္ၿဖဴကေစ်းၾကီး
ပါတယ္။
အမႊာေတြနဲ့ဥၾကီးတစ္ဥကိုေဒၚလာ၀က္ေလာက္ေပးရပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္းဆိုတဲ့အားနာစိတ္နဲ့ေပးလိုက္ပါတယ္။ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးၿပန္မေပးပါ။
က်ြန္မအခန္းကေပၚထပ္မွာမို့ၿခံ၀န္းထဲကအ၀တ္တန္းေတြကိုအၿမဲေအာက္ဆင္းမလွမ္းၿဖစ္
ေတာ့၀ရံတာမွာထုတ္လွမ္းႏိုင္တဲ့ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစတီးအ၀တ္တန္းေလး၀ယ္ထားပါတယ္။
မကုလားမကအဲဒီအ၀တ္တန္းကိုမ်က္ေစ့က်ေတာ္မူပါတယ္။
ခဏခဏလာငွားပါတယ္။က်ြန္မကတေနကုန္အလုပ္သြားရသူမို့အားတဲ့အခ်ိန္ေလး
အ၀တ္ေလ်ွာ္ဖြတ္လွမ္းရသူမို့မငွားပါ။ၿပီးေတာ့သူ့အေခ်းအငွားထူၿပီးဇတ္ရွဳတ္တာ
လည္းမၾကိဳက္လို့ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနခ်င္တာလဲပါပါတယ္။ဒါလည္းအမွတ္မရွိ
စေနတစ္ရက္မွာထပ္လာငွားၿပန္ပါတယ္။
၄၊၅ခါလာငွားၿပီးတခါမွမေပးလိုက္ေတာ့အားနာတဲ့စိတ္ကေလးကေခါင္းၿပဴလာပါတယ္။
တခါေလာက္ေပးလိုက္ပါမယ္ေလ။ငါလည္းေလာေလာဆယ္ဆယ္လွမ္းစရာမွမရွိတာ
ဆိုၿပီးေပးလိုက္ပါတယ္။
ၿပန္လာေပးႏိုးေစာင့္ရင္း၃ရက္သာၾကာေရာလာမေပးပါ။သူ့ကေလးအ၀တ္ေတြေတာ့
ေန့တိုင္းထုတ္လွမ္းေနတာၿမင္ပါတယ္။ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ေတာင္းရမွာ၀န္ေလး
ေနပါတယ္။
အသိရွိရွိလာေပးမလားေစာင့္ရင္းမလာေတာ့၄ရက္ေၿမာက္ေန့မွာသြားေတာင္းရပါေတာ့တယ္။
ကုလားမကမ်က္နွာတင္းတင္းနဲ့ခဏေနအုန္းဆိုၿပီးအ၀တ္တန္းကသူ့ကေလးအ၀တ္ေတြ
ကိုေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးရုတ္ၿပီးအထဲ၀င္သြားပါတယ္။သူမ်ားပစၥည္းငွားၿပီးေက်းဇူးတင္
ေၾကာင္းေၿပာဖို့ေနေနသာသာရန္ေတြ့အလႊတ္မခံရတာကံေကာင္း..။
အားနာသူၾကီးက်ြန္မကိုယ့္အ၀တ္တန္းေလးကိုယ္မၿပီးအိမ္ၿပန္သယ္လာရပါတယ္။
ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွလက္မလြယ္ဖို့၊ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစားလည္းမရွိတဲ့တစိမ္းေတြကို
အလကားေနရင္းအားမနာဖို့သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းရသြားပါၿပီရွင္။

10 comments:

  1. ဟယ္...အဲသလုိၾကီးေတြလား မမ...
    အံ့ေရာ အံ့ေရာ...ညီမေလးတုိ႕နဲ႕မ်ား ကြာပ့ါေနာ္...လူမ်ိဳးကြာလုိ႕ ထင္ပါရဲ႕...စရုိက္ေတြလည္း ကြာကုန္လုိက္ၾကတာေနာ္...

    မမေရ...မွတ္သာထားေပေတာ့ ေနာက္တစ္ခါမခံရေအာင္ေလ...

    ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
    ညီမေလး
    အင္ၾကင္း

    ReplyDelete
  2. လူဆိုးေတြပါလားဗ်ာ ...အစ္မဆီက တစ္ေခါက္နဲ့တစ္ေခါက္ မရိုးရေအာင္ကို ၾကားရတယ္ေနာ္ ....။ ဘယ္လိုလူေတြလည္းမသိဘူးေနာ္ ...အံ့ေရာ...။
    ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားကိုလည္း ေမွ်ာ္ေနပါသည္...။

    ReplyDelete
  3. အားနာလို႔ လိုက္ေလ်ာတာ အ တယ္လို႔ ထင္ေနသူေတြေပါတယ္ ညီမေရ။ မွတ္သားစရာပါပဲဗ်ာ။

    ReplyDelete
  4. ညီမ ေရ

    ညီမ အင္ၾကင္း ေျပာတဲ႔ အတိုင္းပါဘဲ.. ဒါနဲ႔ ညီမ ကစိတ္ရႈတ္တတ္ တယ္ ထင္တယ္ေနာ္.. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနပါညီမရယ္.. ေလာကႀကီး မွာ လူတိုင္းဟာ သူ႕အပူနဲ႔ သူ ႀကီးပါဘဲ.. စိတ္ထားတတ္ရင္ ဘဝဟာ ေနေပ်ာ္သြားမွာပါ..

    ခင္တဲ႔
    ေရႊစင္

    ReplyDelete
  5. မမေရ ဒီေန့ေတာ့ စာလာဖတ္ပါတယ္ရွင္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ ေပါ့ေနာ္ အမ ဒါေပမယ့္ အားမနာတက္တဲ့လူ ေတြနဲ့ ၾကံဳရင္ စိတ္ညစ္ စရာၾကီးေနာ္

    ReplyDelete
  6. ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းႏွင့္ ေၾသာ္ ျဖစ္ရေလရယ္လုိ႔၊

    ReplyDelete
  7. စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနေနာ္

    ReplyDelete
  8. အားမနာနဲ႔ေနာ္
    သတိထား

    ReplyDelete
  9. ခါးမပါခဲ့ရင္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ :P

    ReplyDelete
  10. ၾကားရတာ စိတ္တိုစရာေကာင္းလိုက္တာေနာ္....။
    ဒီကုလားမေတြ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာကိုးးးးးးးး
    ေနာက္တစ္ခါ လံုး၀အားမနာနဲ႔....။
    (သူမ်ားသာ ေျမႇာက္ေမးေနတာ.... ကိုယ္တိုင္က ဟိုဘက္ကမ္းေတာင္ လြန္လို႔.....း))
    ႏွစ္သစ္မွာ မဂၤလာ႐ွိစြာနဲ႔ အစစအရာရာ အားလံုး အဆင္ေျပေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစဗ်ာ.....။
    ခင္မင္တဲ့
    ဏီလင္းညိဳ

    ReplyDelete