သူဟာအသက္၆၀ေက်ာ္၇၀ေလာက္ရွိၿပီးလည္ေခ်ာင္းကင္ဆာေရာဂါကိုခံစားေနရသူၿဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္မဌာနကသူတို့လူမ်ိဳး၀န္ထမ္းတစ္ဦးကတိုးတိုးေလးလာေၿပာပါတယ္။
ဒီအဖိုးၾကီးဟာအရင္ကသူတို့ႏိုင္ငံရဲ့၀န္ၾကီးတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္တဲ့။
အကၤ်ီႏြမ္းဖတ္ဖတ္၊ေဘာင္းဘီစုတ္နဲ့ညစ္ပတ္ေပေရေနတဲ့၀န္ၾကီးေဟာင္းအဖိုးအိုကို
တအံ့တၾသၾကည့္မိပါတယ္။အင္အားခ်ိနဲ့ၿပီးဒယိမ္းဒယိုင္အဖိုးအိုကိုတဲြေခၚေစာင့္ေရွာက္မဲ့
အေဖၚလည္းတစ္ေယာက္မွမပါပါ။ၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္သူမရွိဘဲၿမို့ဳၿပင္နားကအိမ္ကေလးမွာ
တစ္ဦိးထဲေနေၾကာင္းသိရေတာ့က်ြန္မရဲ့၀န္ထမ္းကိုဒီအဖိုးၾကီးအေၾကာင္းစပ္စုမိပါတယ္။
သူဟာငယ္ငယ္ကဆင္းရဲေပမဲ့ပညာေတာ္ပါတယ္။သူ့မိန္းမကၾကံဳရာက်ပန္းအလုပ္လုပ္ၿပီးသူ့ကိုတကၠသိုလ္တက္ႏိုင္ေအာင္ေထာက္ပန့္ခဲ့ပါတယ္။
ဘြဲ့ရၿပီးႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ၀င္ၿပီး၀န္ၾကီးၿဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့သူတို့မွာသားသမီး၃ေယာက္ထြန္းကားေနပါၿပီ။
၀န္ၾကီးဘ၀မွာရာထူးဂုဏ္ေငြၿပည့္စံုၿပီးလက္ညိွဳးညႊန္ရာေရၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
တပည့္တပန္းအေခ်ြအရံသာမကမိန္းမလွေလးေတြလည္းအနားမွာ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနပါတယ္။
ဧည့္ခံပဲြေတြပါတီေတြတက္ရင္းအရက္ကိုလည္းစဲြစဲြၿမဲၿမဲေသာက္တတ္ေနပါၿပီ။
သူ့ကိုပညာတတ္ၿဖစ္ေအာင္ပင္ပန္းၾကီးစြာရုန္းကန္ခဲ့ရလို့အိုဇနာႏိုင္ၿပီးပညာမတတ္တဲ့
မိန္းမကိုအထင္ေသးၿပီးအၿပစ္ၿမင္လာပါတယ္။
မိန္းမနဲ့ကေလး၃ေယာက္ကိုအရက္မူးၿပီးေန့စဥ္နဲ့အမ်ွအၿပစ္ရွာရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ပါတယ္။
ဘယ္လိုပင္သည္းၿငီးခံေပမဲ့တစ္ေန့မွာေတာ့မိန္းမနဲ့ကေလးေတြကိုသူရဲ့ခမ္းနား
ၾကီးက်ယ္တဲ့အိမ္ေဂဟာကအၿပီးႏွင္ခ်လိုက္ပါတယ္။
အရက္ကေလးတၿမၿမ၊မိန္းခေလးေတြထည္လဲတဲြၿပီးေငြကိုေရလိုသံုးေနေပမဲ့မိန္းမနဲ့
ကေလးေတြကိုေတာ့တၿပားတခ်ပ္မွမေထာက္ပန့္ပါ။ဆက္သြယ္ေတြ့ဆံုတာလဲမရွိပါ။
ဆင္းရဲေပမဲ့မာနၾကီးတဲ့သူ့မိန္းမကလဲသူ့အကူအညီမယူဘဲကေလးေတြကို
လူလားေၿမာက္ေအာင္ၾကိဳးစားရရွာပါတယ္။
ကေလးေတြအရြယ္မေရာက္တေရာက္မွာဘဲပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ဆံုးပါး
သြားပါတယ္။
ကေလးေတြကိုေဆြမ်ိဳးေတြကတတ္ႏိုင္သေလာက္ဆက္ၿပီးတာ၀န္ယူခဲ့ၾကေပမဲ့ဖခင္ရင္းကေတာ့ေယာင္လို့ေတာင္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ပါ။
စား၀တ္ေနေရးနဲ့အငယ္ေတြပညာေရးအတြက္ပညာမစံုခင္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္အလုပ္လုပ္ရတဲ့အၾကီးဆံုးသားကလည္းေက်ာက္မီးေသြးမိုင္းမွာအလုပ္လုပ္ရင္း
တြင္းၿပိဳလို့အထဲမွာပိတ္မိၿပီးဆံုးပါးသြားလို့အငယ္၂ေယာက္ရဲ့ပညာေရးဟာအထက္တန္းနဲ့တင္အဆံုးသတ္ၿပီးရရာအလုပ္၀င္လုပ္ၾကရ
ပါတယ္။
၀န္ၾကီးသက္တမ္းၿပီးတဲ့အခါ၀န္ၾကီးၿပဳတ္ဘ၀နဲ့အရက္လည္းစဲြေနပါၿပီ။အနားမွာ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ့တပည့္အေခ်ြအရံေတြ၊ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့မိန္းမလွေလးေတြတစ္ေယာက္မွမရွိေတာ့ပါ။
ရွိတဲ့ပိုက္ဆံေတြထုတ္သံုးရင္းခမ္းနားတဲ့အိမ္ကတဲသာသာအိမ္ေလးကိုလည္းေၿပာင္းခဲ့ရပါၿပီ။
အခုတခါကင္ဆာဆိုတဲ့ေရာဂါေ၀ဒနာကိုခံစားရင္းၿပဳစုေစာင့္ေရွာက္မဲ့သူမရွိ
အထည္းက်န္္စြာနဲ့ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရပါၿပီ။
သူ့ကိုၾကည့္ရတာ၀မ္းနည္းအားငယ္ၿပီးစိတ္ဓါတ္က်ေနပံုရပါတယ္။
ေနာက္ဆက္တဲြသိရတာကေတာ့သူ့သမီးကက်ြန္မဌာနနဲ့ကပ္ရက္ဌာနမွာအလုပ္လုပ္
ေနသူၿဖစ္ပါတယ္။
သူ့အေဖလာတာသိေပမဲ့လာေရာက္ႏွဳတ္ဆက္ေတြ့ဆံုၿခင္းမရွိပါ။
ဘယ္သူမၿပဳမိမိမွဳမို့စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရံုကလဲြလို့ဘာမွမတတ္နိုင္ပါ။
တကယ္ေတာ့ကိုယ္စိုက္တဲ့အပင္ကိုကိုယ္ရိပ္သိမ္းၾကရတာမဟုတ္ပါလား။
